Wystawa czasowa prezentująca twórczość Brunona Schulza na tle polskiego międzywojnia. Termin „Rzeczywistość przesunięta” określa trudny do zdefiniowania nurt malarstwa łączący w sobie elementy groteski, ekspresjonizmu i realizmu magicznego. Oprócz prac Schulza pokazane zostały prace artystów, którzy go inspirowali, jak również jego następców.

Wizja wystawy łączyła w sobie słowo, dźwięk i obraz. Chodziło o to, aby pokazać jak wielki wpływ na twórczość artysty miało kino. Dlatego w wystawę włączone zostały projekcje multimedialne oraz sala kinowa, w której wyświetlane były filmy z lat 1910-1940.